De Agile mythe

De Agile mythe

Er is een mythe ontstaan onder managers dat agile werken gebeurt onder leiding van een gecertificeerde agile coach en dat agile werken pas succesvol is met invoering van een uniforme agile methode. En dat terwijl de dagelijkse werkelijkheid toch is dat ieder team, afdeling, keten of organisatie, eigen specifieke beperkingen en uitdagingen heeft. Nu vraag ik u: past op ieder potje hetzelfde deksel?

Er is een betere manier, die op basis van lokale omstandigheden én vanuit eigen teams wordt vormgegeven. Zo ontdekken teams betere manieren om diensten en producten te ontwikkelen én zijn ze in staat ook andere teams te helpen dit te ontdekken. Hé, waar heb ik dit eerder gelezen?

Inderdaad, het Agile Manifesto spreekt over het zelf ontdekken welke (agile) werkwijze (en dus niet welk agile model) het best past. Het nadeel van (agile) methoden is dat ze via een bepaalde lens naar de werkelijkheid kijken. Daarmee doen ze de diversiteit van uitdagingen te kort.

Zo leveren methoden beknellende momenten op, bijvoorbeeld wanneer een team op een manier moet werken die eigenlijk niet past, maar nu eenmaal door het model wordt opgelegd. Nog erger wordt het als de organisatie via een “agile-maturiteit-model” één manier van werken als de waarheid oplegt aan iedereen. Dan heb je inderdaad (veel) agile coaches nodig om de enige manier van agile werken te waarborgen.

(Dit alles nog even los van de pretentie die het woord maturiteit in zich bergt.)

Moeilijk?
Is het niet lastig, zelf een agile manier van werken te ontdekken? Dat valt reuze mee. Er zijn 3 onderliggende principes die je continu verbetert:

1. Hoe leveren we werk op
2. Hoe werken we samen
   

   Business Agility capabilities; copyright Okaloa

3. Hoe leren we

Iedere vraag geldt voor inter- als intra teams. Door één van de principes te verbeteren, heeft dit automatisch een impact op de andere principes.

Je begint gewoon met wat de teams in de ketens al doen. Je zoekt de knelpunten op, analyseert die en komt met verbetervoorstellen. Een kind kan de was doen.

Ga voor doorlopende wendbaarheid   
Het is verbazingwekkend hoeveel kennis, ervaring, ideeën en veranderbereidheid er in ketens bestaat. Maak er gebruik van! Agile Sensing is een kosteneffectieve aanpak om hiermee aan de slag te gaan. In 4 stappen (storysharing, storyworking, storytelling en storyaction) worden aspecten die door gedeelde ervaringen naar boven worden gebracht, omgezet in inzichten en -vervolgens- in acties.

Daarmee passen ingezette veranderingen automatisch en blijf je altijd in controle.

Het resultaat laat zich raden: meer betrokken medewerkers en teams, meer verbondenheid in de keten en meer energie, innovatie-kracht en wendbaarheid.

Kortom, succesvol agile werken implementeer je door te luisteren naar wat jouw systeem jou te vertellen heeft. Op die manier laat je je leiden naar een doorlopende wendbaarheid. Hoe agile wilt u het hebben?
Verdwijnt daarmee de behoefte aan coaches? Neen, want modellen bergen goede practices in zich en coaches weten die te vinden en uit te leggen. Het best gebruik je hiervoor geen gespecialiseerde coaches, maar breed georiënteerde coaches.

Uw beloning is gigantisch, want:

1. Meer verbondenheid in en tussen teams
2. Meer wendbaarheid
3. Meer organisatie-leercapaciteit
4. Meer energie en dynamiek
5. Minder nood aan dure trainingen
6. Minder frustratie over werkwijzen die niet passen maar wel worden opgelegd
7. Minder kosten aan dure externe (beperkte) coaches

Bent u benieuwd hoe Agile Sensing voor uw team kan werken, start dan hier een gratis proeverij van een week onbeperkt ervaringen delen.

Download hier de tekst